محبت ستاره ایست درخشان که با پرتو دلفریب افق حیات را روشن
می کند وای از آن روزی که این ستاره زیبا غروب کند و فروغ دلنواز عشق از افق زندگی نابود شود و ظلمات وحشت انگیز یاس و تنهائی چون ابرهای سیاه و آتشبار روح ما را در میان گیرد.در آن هنگام جهان در نظرمان چون قبرستان مخوف میشود و زندگی چون بار سنگین بر دوشمان فشار میآورد میخواهم هر چه زودتر ابن بار سنگین را از دوش بیندازم و از این قبرستان بگریزم.