رنگ چشمان محبت
شب خاموش و سیاه
دانه در فکر زمین
لاله در حسرت آب
قلب من در تپش یک گل سرخ
و نگاهم پر از بهار
کاش در همهمه اشک من و پروانه
کاش در جوشش این شعر سپید
کاش در لحظه بیداد سحر می فهمید
" رنگ چشمان محبت آبی است "
کاش او می دانست
دوری این گل سرخ
پای آن کوی بلند
درد سختی دارد !
کاش او می دانست از دل این صحرا
تا کنار گل سرخ
چند مسافر راه ا ست ؟
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد