من و غم شب و ستاره

   شب آمد من غرق تماشای ستاره

   غم بر دل من خیمده باز دوباره

   گفتم به غمم از من درمانده چه خواهی ؟

   گفتا ز دلت پاکی این عشق و شراره

   هرگز نرود این غم محزون ز دل من

   دانم که دل عاشق شیدا شده پاره

   بر ساحل اندوه چه آشفته نشستم

   یارب تو بفرما چه باشد ره چاره ؟

   گویند سپارم دل و قلبم به تو دانا

   من نیز سپردم دل دینم به اشاره

   بردار الها غم و  اندوه ز این دل

   تو شکر و سپاس تو بگویم به هزاره