محراب

         تهی بود   و   نسیمی.

         سیاهی بود و  ستاره ای

         هستی بود  و  زمزمه ای.

              لب بود  و  نیایشی .

        (( من )) بود و (( تو )) یی :

                 نماز و محرابی .