مهم نیست چقدر در کنار هم زندگی کنیم مهم این است که چند لحظه بهاری
زندگی کنیم.فقط دو ثانیه طول میکشد که به همسرت بگی"دوست دارم"
فقط سه ثانیه طول میکشد نا امواج عشق را با نگاهت در مردمک چشمانش
بنشانی.فقط پنج ثانیه زمان میخواهد دستش را در دستانت بگیری تا قلبش
از محبت سیراب شود.
تنها چند ثانیه وقت میبرد که تلفنی به او بگویی"دلم برات تنگ شده"و این
ثانیه های بهاری زیباترین لحظه های عمر ما در کنار هم است.وقتی محبت
را این گونه ابراز میکنیم مثل درختها در بهار زیبا میشویم.ما آدم ها میتوانیم
د ر چهره هم قلبهایمان را ببینیم و عشق چه صورت ها را زیبا میکند درست
مثل شکوفه های رنگارنگ که درخت ها را قشنگ میکنند.یادمان باشد عمر
کوتاه است مثل گل های بهاری و در پایان زندگی هیچ یک از ما نخواهد گفت
که ای کاش چند گردنبند جواهر بیشتر داشتم یا ای کاش خانه ام بزرگتر یا
ماشینم مدل بالاتر بود اما خیلی از ما خواهیم گفت:
کاش چند لحظه فقط چند لحظه بیشتر فرصت داشتیم تا خوب به هم نگاه کنیم
و همه ناگفته های مهر آمیز یک عمر را فقط در چند ثانیه به هم بگوییم.
بر گرفته از نثر ن . ر
__________________________________________________
شب خاموش و سیاه
دانه در فکر زمین
لاله در حسرت آب
قلب من در تپش یک گل سرخ
و نگاهم پر از بهار
کاش در همهمه اشک من و پروانه
کاش در جوشش این شعر سپید
کاش در لحظه بیداد سحر می فهمید
" رنگ چشمان محبت آبی است "
کاش او می دانست
دوری این گل سرخ
پای آن کوی بلند
درد سختی دارد !
کاش او می دانست از دل این صحرا
تا کنار گل سرخ
چند مسافر راه ا ست ؟
شب خاموش و سیاه
دانه در فکر زمین
لاله در حسرت آب
قلب من در تپش یک گل سرخ
و نگاهم پر از بهار
کاش در همهمه اشک من و پروانه
کاش در جوشش این شعر سپید
کاش در لحظه بیداد سحر می فهمید
" رنگ چشمان محبت آبی است "
کاش او می دانست
دوری این گل سرخ
پای آن کوی بلند
درد سختی دارد !
کاش او می دانست از دل این صحرا
تا کنار گل سرخ
چند مسافر راه ا ست ؟