رد اشک ها را تا ابر های آسمان جستجو کن و آسان

نگاهت را از ابر ها برمگیر . من حرف های ناگفته ای را در

میان ابر ها دیده ام ، حرف هایی که اشک شده و اشک هایی

که همراه آب های بخار شده دریاها به بالا رفته اند . به آن ابر

کوچک نگاه کن شاید آن حروف مبهم کلمه یا جمله ای ست

به وقت دعای سحر که هرگز بر زبان نیامد اما با خودنیازی

را داشت که آن آدم دور یا نزدیک  آن را با خدایش در میان

گذاشت . تنها خدا می داند که هر ابر رازدار چند آدم است .

شاید آن روز که تو ندیدی خدا حرفهایت را از میان ابر ها بیرون

کشید تا آن طور که می خواهی شود !!!