آنی بود درها وا شده بود .
برگی نه شاخی نه باغ فنا پیدا شده بود .
مرغان مکان خاموش این خاموش آن خاموش خاموشی
گویا شده بود .
آن پهنه چه بود : با میشی گرگی همپا شده بود .
نقش صدا کم رنگ نقش ندا کم رنگ پرده مگر تا
شده بود ؟
من رفته او رفته ما بی ما شده بود .
زیبایی تنها شده بود .
هر رودی دریا
هر بودی بودا شده بود .
با من از عشق بگو
که دلم زنده به عشق ازلی ا ست
هر کجا مینگری
هر کجا مینگرم
عشق سازنده هر زندگی است
با من از عشق بگو
سخن عشق شنیدن دارد
از مرز خوابم گذشتم .
سایه تاریک یک نیلوفر
روی همه این ویرانه فرو افتاده بود.
کدامین باد بی پروا
دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد ؟
در پس در های شیشه ای رویاها
در مرداب بی ته آیینه ها
هر کجا که من گوشه ای از خودم را مرده بودم
یک نیلوفر روییده بود.
گویی او لحظه لحظه در تهی من می ریخت
و من در صدای شکفتن او
لحظه لحظه خودم را می مردم .
بام ایوان نیلوفر فرو می ریزد
و ساقه نیلوفر بر گرد همه ستونها می پیچد
کدامین باد بی پروا
دانه این نیاوفر را به سرزمین خواب من آورد ؟
نیلوفر رویید
ساقه اش از ته خواب شفافم سر کشید.
من به رویا بودم
سیلاب بیداری رسید.
چشمانم را در ویرانه خوابم گشودم :
نیلوفر به همه زندگی ام پیچیده بود
در رگ هایش من بودم که می دیدم
هستی اش در من ریشه داشت
همه من بود.
کدامین باد بی پروا
دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد ؟